Po przegranej przez państwo zakonne w latach 1519-1521 wojnie z Królestwem Polskim, zawarty został czteroletni rozejm.
8 kwietnia 1525 roku podpisano w Krakowie traktat między królem Polski Zygmuntem I Starym, a wielkim mistrzem Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie Albrechtem Hohenzollernem. Traktat ten potwierdzał sekularyzację Prus Zakonnych, które stały się świeckim księstwem i lennem Królestwa Polskiego. Władca Prus Książęcych musiał zwrócić wszelkie przywileje otrzymane przez Zakon od cesarza i papieża, został też zobowiązany do udzielania polskiemu królowi zbrojnej pomocy w razie wojny. Jego poddani uzyskiwali prawo do odwoływania się w sporach z księciem do królewskiego sądu. Utworzony został trybunał rozstrzygający skargi składane na księcia przez wyższych urzędników świeckich i duchownych. Albrecht Hohenzollern miał zasiadać w polskim senacie, uczestniczyć w sejmach i brać udział w elekcji króla polskiego. Tron w Królewcu mogli dziedziczyć potomkowie Albrechta Hohenzollerna oraz trzech jego braci. Z dziedziczenia została wyłączona linia elektorska Hohenzollernów.
Dwa dni później, 10 kwietnia 1525 roku na krakowskim Rynku odbył się uroczysty hołd lenny potwierdzający zawarty wcześniej traktat.
Skutkiem tych wydarzeń była likwidacja państwa krzyżackiego i uczynienie nowopowstałego świeckiego państwa pruskiego krajem zależnym od Polski.
opracował mgr Marek Malata